Przełomowy wyrok – art. 22 UZNK

W jednej z prowadzonych przez kancelarię spraw udało nam się uzyskać przełomowy wyrok z zakresu stosowania art. 22 ust.1 u.z.n.k., a ściślej rozumienia pojęcia „oczywiście bezzasadnego powództwa” na gruncie ustawy.

Zarówno sąd pierwszej (SO w Gdańsku) jak i drugiej instancji (SA w Warszawie) zgodził się z naszą argumentacją, że na pojęcie to należy patrzeć szerzej, nie tylko przez pryzmat samej lektury pozwu i bezzasadności widzianej „prima facie” przez każdego prawnika. Sądy potwierdziły, że bezzasadność ta może wynikać z szeregu elementów, które wyjdą na jaw dopiero w trakcie procesu np. treści zeznań świadków, czy zasadności dowodów mających wykazywać określone tezy, a także samej postawy powoda i racjonalności jego postępowania (wzorzec przedsiębiorcy rozsądnego, który nie zarzuca lekkomyślnie innym osobom popełnienia czynów nieuczciwej konkurencji).

Za przyjęciem takiego szerszego rozumienia pojęcia stoi też – naszym zdaniem – prosty fakt, że sąd decyduje o owej bezzasadności na końcu procesu, a nie na początku (jak w przypadku oceny zwolnienia z kosztów (art.109 ust.2 u.o.k.s.s.c. czy oddalenia pozwu z art. 191(1) k.p.c.), gdzie podstawą jego oceny jest w zasadzie pozew.

Wyrok stanowić może ważny krok, w drodze do „odblokowania” stosowania przepisu art.22 u.z.n.k. jako obrony przed nadużyciem i nękaniem pozwami, które zdarza się w walce konkurencyjnej między przedsiębiorcami. W dotychczasowym i nielicznym orzecznictwie, przepis w rozumieniu wąskim w zasadzie pozostawał martwy.


Wyrok SO w Gdańsku z 14.04.2023 sygn. akt XVII GW 63/22 i SA w Warszawie z 27.04.2024 VII AGa 899/23.