ZABEZPIECZENIE ROSZCZEŃ W SPRAWACH WŁASNOŚCI INTELEKTUALNEJ

Sprawy własności intelektualnej wymagają od stron szybkiej reakcji na działania podmiotów naruszających ich prawa oraz sprawnego odpierania zarzutów naruszenia cudzych praw. Prowadzenie sporu przed sądem, mimo statystycznej szybkości postępowania (średni czas trwania postępowań w sprawach własności intelektualnej w I kwartale 2022 r. wyniósł 3,2 miesiąca) może uniemożliwić przedsiębiorcy prowadzenie działalności gospodarczej i uzyskiwanie dochodu. Dlatego istotnym jest podejmowanie szybkich i skutecznych działań, zarówno gdy inna osoba kopiuje nasze rozwiązania, jak i gdy nam takie działanie jest zarzucane.

WNIOSEK O ZABEZPIECZENIE ROSZCZEŃ

Jeżeli konkurent używa Twojego znaku towarowego, wzoru przemysłowego, czy innego przedmiotu praw własności intelektualnej bez Twojej zgody (np. bez umowy licencyjnej), to zasadne  byłoby wystąpienie z wnioskiem o zabezpieczenie roszczeń na czas prowadzenia głównego postępowania sądowego. Dzięki temu już podczas (a nawet przed) sporu przed sądem Twój konkurent nie może dalej naruszać Twoich praw. Istotne jest, że wniosek taki składa osoba, która ma interes prawny w zabezpieczeniu, a więc może to być zarówno sam uprawniony do znaku towarowego, jak i jego licencjobiorca.

Sam wniosek o zabezpieczenie roszczenia musi zawierać wskazanie sposobu zabezpieczenia oraz uprawdopodobnienie okoliczności uzasadniających wniosek. Po uwzględnieniu przez Sąd wniosku stronie wyznaczany jest termin na złożenie głównego powództwa, termin ten nie może przekraczać dwóch tygodni. Jeżeli strona nie wniesie pozwu w sprawie ochrony jej prawa własności intelektualnej w tym terminie, to zabezpieczenie upada, a więc przestaje obowiązywać.

PISMO ZAPOROWE – OBRONA PRZED OCZEKIWANYM WNIOSKIEM O ZABEZPIECZENIE

W obecnym stanie prawnym sądy rozpatrując wnioski o zabezpieczenie roszczeń nie oczekują na stanowisko drugiej strony. Wydają postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia lub oddaleniu wniosku bez wzywania strony, na którą mają być nałożone ograniczenia funkcjonowania na rynku (np. zakaz używania znaku towarowego). Taka sytuacja jest z jednej strony niesprawiedliwa dla przedsiębiorców, którzy nie mają możliwości wypowiedzenia się w sprawie i są narażeni przez to na straty, z drugiej strony jest bardzo dobrym sposobem realnego zabezpieczenia praw tych przedsiębiorców, których prawa są naruszane.

W praktyce, żeby uchronić klienta przed niesłusznym wnioskiem o zabezpieczenie, radcowie prawni i rzecznicy patentowi zajmujący się sprawami własności intelektualnej, składają tzw. pisma zaporowe lub listy ochronne. Są to pisma, których złożenie co prawda nie przewiduje treść kodeksu postępowania cywilnego, ale część przedstawicieli sądownictwa uznaje zasadność ich składania.

Pismo takie składa się wtedy, gdy pomiędzy stronami prowadzony jest spór jeszcze na etapie przedsądowym, np. wymieniane są wezwania do zaniechania naruszeń. Jeżeli w wyniku takiego sporu przedsiębiorca uzna, że spór nie został rozwiązany i obawia się on, że przeciwnik złoży do sądu wniosek, którym pozbawi go możliwości wprowadzania określonych produktów do obrotu, czy posługiwania się logo, to może on złożyć takie prewencyjne pismo, w którym przedstawi swoje stanowisko w sprawie.

Obecnie postuluje się za wprowadzeniem tego rodzaju czynności procesowej do kodeksu postępowania cywilnego. Z całą pewnością uregulowanie zasad wnoszenia takich pism i procedury ich rozpatrywania pozwoli na skuteczną obronę przed nieuczciwymi konkurentami.