KOGNICJA URZĘDU PATENTOWEGO – PRZENIESIENIE PRAW DO ZNAKU TOWAROWEGO

Większość zmian dotyczących praw własności przemysłowych wpisanych do rejestrów prowadzonych przez Urząd Patentowy RP wymaga złożenia wniosku oraz przedstawiania stosownych dokumentów, które uzasadniają dokonanie wpisu. Najczęściej będzie to przeniesienie prawa do znaku towarowego, patentu czy też udzielenie licencji wyłącznej lub niewyłącznej.

Zgodnie z art. 229 PWP Urząd Patentowy ma ograniczoną kognicję i możliwości badania przedkładanych dokumentów. Kompetencja urzędu zgodnie z ust.2 wskazanego artykułu jest zbadanie czy nie została naruszona ustawa oraz czy odpowiadają co do formy obowiązującym przepisom. W praktyce może jednak powstać problem, co ma zrobić Urząd Patentowy jeśli treść umowy jest niejasna? Nie wskazuje np. numeru prawa ochronnego, które ma być przeniesione, albo zawiera sprzeczne z prawem postanowienia np. udziela licencji wyłącznej i niewyłącznej jednocześnie.  Akceptacja takiej umowy przez Urząd doprowadziłaby np. do wpisu w rejestrze zmiany niezgodnej z prawem.

Kwestia ta była przedmiotem badania w jednej ze spraw zakończonej wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego. W sprawie tej zakwestionowana została praktyka Urzędu, który dokonał właśnie merytorycznej oceny umowy  z uwagi na jej niejasną treść. NSA uchylił wyrok WSA, który praktykę tę uznał za prawidłową, wskazał, powołując się na wcześniejsze orzecznictwo, że zakresem kognicji Urzędu Patentowego nie jest objęta merytoryczna ocena złożonych dokumentów.

Urząd Patentowy nie jest bowiem organem kontrolującym prawidłowość jakichkolwiek regulacji cywilnoprawnych łączących strony zainteresowane danym wpisem w rejestrze. Te bowiem badane byłyby ewentualnie w postępowaniu cywilnym zgodnie z dyspozycją art. 284 PWP. Organ nie jest więc kompetentny, aby w toku postępowania o dokonanie zmian w rejestrze samodzielnie dokonać analizy tej kwestii i powinien tę ocenę pozostawić sądom powszechnym.

Choć powyższy pogląd wydać się może kontrowersyjny, na jego podstawie można bowiem dokonać wpisu do rejestru „nieważnej” licencji przy braku możliwości sprzeciwu ze strony Urzędu Patentowego. Wydaje się jednak, że jest to konieczne ze względu na wyraźny podział kompetencji między organy administracji publicznej a sądy powszechne. W przypadku zaś, gdyby faktycznie doszło do dokonania wpisu na podstawie umowy zawierające wadliwe postanowienia lub po prostu nieważnej, w ramach postępowania cywilnego istnieje możliwość uzyskania zabezpieczenia poprzez np. dokonanie wpisu w rejestrze o toczącym się postępowaniu lub zakazaniu realizowania prawa np. z licencji.

Wyrok NSA z 8.11.2022 r., II GSK 1005/19, LEX nr 3430487